22 100 64 56
22 100 64 56
Tłumacz przysięgły języka chorwackiego to w dzisiejszych czasach osoba niezbędna. Dlaczego? Ponieważ pomiędzy Polską a Chorwacją funkcjonuje rozbudowana sieć kontaktów, często związana z turystyką. Z racji bliskich stosunków możliwy jest więc przepływ ludności między dwoma krajami czy chęć prowadzenia działalności w tym, którego nie jesteśmy obywatelami. Wtedy nie można się obejść bez pracy tłumacza przysięgłego języka chorwackiego. Taka osoba zajmuje się tłumaczeniem i poświadczaniem dokumentów tak, aby można było je złożyć w dowolnym urzędzie. Bez pomocy tłumacza przysięgłego dokonanie tej czynności byłoby niemożliwe.
Przede wszystkim, kandydat na tłumacza przysięgłego języka chorwackiego musi posiadać określone kompetencje: bardzo dobrą znajomość języka obcego, wysoką znajomość złożonej i rozbudowanej terminologii prawniczej, a także orientację w kwestiach prawa potrzebną do odpowiedniej interpretacji dokumentów, aby móc bezbłędnie je tłumaczyć. Osoba posiadająca te kompetencje musi je jednak w ściśle określony przez prawo sposób zaprezentować – zdać egzamin na tłumacza przysięgłego. Egzamin ten składa się z dwóch etapów – pisemnego i ustnego. Etap pisemny polega na tłumaczeniu dwóch tekstów z języka polskiego na chorwacki i dwóch w odwrotną stronę. Osoba, która osiągnie co najmniej 150 na 200 punktów z tego etapu, przechodzi do kolejnego etapu - ustnego. Ten zdaje się być jeszcze bardziej rozbudowany od egzaminu pisemnego, ponieważ sprawdza umiejętności w zakresie aż dwóch typów tłumaczenia. Pierwszy typ to tłumaczenie konsekutywne, inaczej – następcze. Druga nazwa jest o wiele bardziej wymowna dla Polaków – ten typ tłumaczenia polega na tym, że tłumacz wysłuchuje fragmentu nagrania lub przemowy wygłaszanej w języku polskim, a następnie tłumaczy ją na język chorwacki. Drugi typ to tłumaczenie a vista – tłumacz otrzymuje tekst w formie pisemnej w języku chorwackim i czytając go, jednoczenie wygłasza jego tłumaczenie na język polski. Z tego etapu również trzeba otrzymać co najmniej 150 na 200 punktów. Wtedy egzamin uważa się za zaliczony. Zdanie egzaminu to tylko jeden z kilku ważnych warunków. Po jego spełnieniu można zostać tłumaczem przysięgłym języka chorwackiego tylko, gdy:
Jeśli kandydat spełnia te warunki, może zostać zaprzysiężony przez Ministra Sprawiedliwości, wpisany na listę tłumaczy przysięgłych, otrzymać pieczęć i rozpocząć praktykę.
W Polsce funkcjonuje siedemdziesięciu tłumaczy przysięgłych języka chorwackiego. Najmniejsze doświadczenie ze wszystkich ma tłumacz, który rozpoczął praktykę w 2014 roku – od tego momentu nie pojawił się nikt nowy. Wtedy to do egzaminu pisemnego przystąpiły dwie osoby, lecz tylko jednej udało się zdać go pomyślnie. Wskazuje to na trudność egzaminu. Przecież nie przystępuje do niego ktoś, kto nie czuje się swobodnie w posługiwaniu się danym językiem. Niska częstotliwość egzaminów pokazuje także, że język chorwacki – wbrew popularności kraju, z którego pochodzi – nie jest powszechny wśród Polaków. Stosunkowo duża liczba praktykujących tłumaczy świadczy o tym, że kiedyś stopień jego rozprzestrzenienia był zdecydowanie wyższy. Ciekawe co sprawia, że młodzi ludzie nie uczą się tego języka, a przynajmniej nie decydują się zostać tłumaczem przysięgłym?
Może to być zachętą dla niektórych, aby przynajmniej spróbować swoich sił i swym młodzieńczym zapałem zasilić grono tłumaczy przysięgłych języka chorwackiego. Choć spełnienie wszystkich wymagań i zdanie egzaminu jest łatwe, z pewnością warte jest wysiłku.